تا زمان شروع جنگ جهانی اول، ساعت japan movt مچی یک لوازم جانبی زنانه محسوب می شد. اما در گرماگرم نبرد، سربازان متوجه شدند که وقت کافی برای ماهیگیری برای یک ساعت جیبی ندارند. به این ترتیب، استفاده از ساعت برای مردان آشکارتر شد.
پس از جنگ، این روش جدید پوشیدن ساعت به استفاده غیرنظامی تبدیل شد. ساعت‌های مچی مردانه که در ابتدا توسط عموم به عنوان یک روند احمقانه مورد تمسخر قرار می‌گرفت، خیلی زود به یک هنجار تبدیل شد و کاربردی بودن آنها باعث منسوخ شدن ساعت‌های جیبی شد.
امروزه، برخی ممکن است استدلال کنند که ساعت های مچی در حال منسوخ شدن هستند. به هر حال، بدبین می‌پرسد که چرا یک مرد به ساعت نیاز دارد، در حالی که می‌تواند به راحتی گوشی خود را برای زمان مورد نظر بررسی کند.
من به ساعت نیازی ندارم زیرا تلفن دارم» پاسخ رایج نسلی است که اکنون اثرات سوء استفاده مداوم از تلفن همراه را زیر سوال می برند. حقیقت این است که ماهیگیری منظم در جیب خود برای تلفن همراه فقط برای بررسی زمان ناامید کننده به نظر می رسد.
یک نگاه سریع به سمت مچ دست روشی بسیار کلاسیک برای پیگیری زمان در طول یک قرار یا جلسه است. ناگفته نماند که اگر در حین مکالمه تلفن خود را بیرون بیاورید، برای همراهانتان چقدر بی ادبانه به نظر می رسد.
در موارد دیگری که توصیه می‌شود تلفن را مخفی نگه دارید مانند ساحل، مراسم تشییع جنازه یا عروسی، ساعت یک راه بسیار ظریف‌تر و راحت‌تر برای بررسی زمان است.
ساعت های مچی اولین بار در قرن نوزدهم توسط ارتش برای همگام سازی مانورها در طول جنگ استفاده شد. از آن زمان، ساعت های تخصصی در اعماق اقیانوس توسط غواصان و در بالای آسمان توسط هوانوردان مورد استفاده قرار گرفته است.
یک ساعت پیچیده با ویژگی هایی فراتر از عملکرد اصلی نمایش زمان طراحی شده است. چنین عملکردی عارضه نامیده می شود.
دو مورد از پیچیدگی‌های محبوب کرنوگراف است که به ساعت اجازه می‌دهد تا به عنوان کرونومتر عمل کند و فاز ماه، که مکان ماه را در چرخه ماه نشان می‌دهد.
